به نام خدا
به نام آنکه جان را فکرت آموخت *** چراغ دل به نور جان برافروخت
ز فضلش هر دو عالم گشت روشن *** ز فیضش خاک آدم گشت گلشن
توانایی که در یک طرفة العین *** ز کاف و نون پدید آورد کونین
چو قاف قدرتش دم بر قلم زد *** هزاران نقش بر لوح عدم زد
از آن دم گشت پیدا هر دو عالم *** وز آندم شد هویدا جان آدم
[ بازدید : 2514 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]